سلامت

ارتودنسی دندان جلو روشی است که برای رفع اختلالات دندان های جلو کاربرد داشته و جلوزدگی یا اورجت را درمان می کند. در این اختلال دندان های جلو نسبت به حالت نرمال جلوتر بوده و دندان های فک بالا دندان های جلوی فک پایین را می پوشانند. دندان ها در عارضه اورجت به طول معمول به طرف بیرون شیب بر می دارند. ارتودنسی دندان جلو برای رفع این ناهنجاری توصیه می شود.

اختلال اوربایت و اورجت

این دو ناهنجاری از لحاظ ظاهری شبیه یکدیگر بوده و هر دو مربوط به دندان های جلوی فک بالاست. اما مکانیسم های خاصی در بروز هر یک از آن ها دخیل است که بسیار با یکدیگر متفاوت هستند. متخصص ارتودنسی با توجه به عارضه ممکن است از درمان های متفاوتی برای رفع آن استفاده کند.

در اورجت، دندان های فک بالا به طرف لب شیب داشته و به مروز زمان فواصل افقی میان دندان های بالا و پایین ایجاد می شود.

در اختلال اوربایت، دندان های جلو فک بالا بیش از حد دندان های جلو فک پایین را همپوشانی می کنند. این امر سبب برخورد دندان های فک بالا به پشت دندان های فک پایین شده و در نتیجه دندان ها دچار ساییدگی یا آسیب دیدگی می شوند.

در این ناهنجاری ها از ارتودنسی دندان جلو به طریق تخصص استفاده می شود.

بیشتر بخوانید :

ارتودنسی کودکان

سن مناسب برای ارتودنسی دندان جلو

متخصصین ارتودنسی عقیده دارند همه مشکلات ارتودنسی در سنین پایین و دوران کودکی قابل تشخیص و اصلاح هستند. در سن پایین می توان از بسیاری از مشکلات پیشگیری کرد؛ از اینرو ارتودنسی پیشگیرانه راه حلی برای پیشگیری از عوارض و مشکلات بیشتر در سن بزرگسالی است. با درمان به موقع و اولیه می توان عدم هماهنگی فک ها و نامرتبی آن ها را درمان کرد.

به همین ترتیب اگر مشکل جلوزدگی دندان های جلو در سن پایین تحت درمان قرار بگیرد، به مراتب بهتر از بزرگسالی است. در دوران کودکی با توجه به وجود دوران رشد می توان از آن بهره گرفت و به رشد فک جهت داد و آن را کنترل کرد. سن مناسب انجام ارتودنسی دندان جلو 13 – 7 سالگی است. این درمان در دو مرحله قابل انجام است.

مراحل ارتودنسی دندان جلو

ارتودنسی دندان جلو در طی دو مرحله انجام می شود. در اولین مرحله بین 9 – 6 سالگی است که دندان های دائمی به طور کامل رویش نکرده اند. در این سن هنوز دندان های شیری در دهان کودک قرار داشته و به طور کامل نریخته اند.

در مرحله اول از فیس ماسک برای هماهنگ کردن فک ها استفاده می شود. مرحله دوم بین 13 – 9 سالگی است که از ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک برای رفع ناهنجاری استفاده می شود.

ارتودنسی دندان جلو در بزرگسالی

بین 15 – 13 سالگی نیز می توان برای درمان مشکلات دندان جلو اقدام کرد. اگر کودک در سن پایین و نوجوانی تحت درمان قرار نگیرد، امکان درمان بعد از سن بلوغ تا حدی دشوارتر است. هزینه ارتودنسی نیز در این زمان افزایش یافته و سرعت درمان کندتر خواهد شد.

در سنین بزرگسالی برای رفع مشکل و ناهنجاری احتمال دارد علاوه بر ارتودنسی از جراحی فک نیز استفاده شود. در این هنگام ترکیب ارتودنسی و جراحی برای رفع مشکل جلوزدگی دندان جلو مثمرثمر خواهد بود. پس همانطوریکه گفته شد، در صورت مشاهده عارضه لازم است هر چه زودتر با درمان به موقع در جهت رفع مشکل کوشید.

منبع : مجله دانستنی های ارتودنسی دندان