سفارش تبلیغ
صبا ویژن

سلامت

ALS چیست ؟

این اختلال چه نوع بیماری است؟

اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا ALS بیماری است که سلول های عصبی خاصی در مغز و طناب نخاعی به آرامی از بین می روند. این اعصاب نورون های حرکتی نام دارند و عضلات را کنترل می کنند که اجازه می دهد بخش هایی از بدن حرکت کند. این بیماری، لو گهریگ هم نام دارد.

افرادی که مبتلا به این بیماری شده باشند، به تدریج ناتوان می شوند. سرعت پیشرفت این بیماری در هر فردی با فرد دیگر متفاوت است. برخی افراد  برای سال ها با این بیماری زندگی می کنند. ولی به مرور زمان، مبتلایان  به این بیماری دچار اختلالاتی می شوند شامل دشواری در راه رفتن، صحبت کردن، غذا خوردن و بلع و تنفس. این مشکلات می تواند باعث آسیب، بیماری و در نهایت مرگ شود. در بیشتر موارد، بیمار در مدت 3 الی 5 سال پس از شروع علائم فوت می کند، اگر چه ممکن است برخی افراد چندین سال و حتی دهه زندگی کنند.

علائم این بیماری چیست؟ 

اولین علامت این بیماری اغلب به صورت ضعف در یک پا، یک دست، صورت و یا زبان است. این ضعف به آهستگی به هر دو بازو و هر دو پا پخش می شود. علت بروز آن از بین رفتن آهسته ی نورون های حرکتی است، و ارسال پیام های عصبی به ماهیچه ها متوقف می شود. در نتیجه جابجایی ماهیچه ها مختل می شود. به مرور زمان ماهیچه ها ضعیف تر و کوچک تر می شوند.

به مرور زمان این بیماری ممکن است باعث بروز موارد زیر شود:

  • دشواری در استفاده از دست ها و انگشتان.
  • مشکلات صحبت کردن، بلع، غذا خوردن، پیاده روی و تنفس
  • مشکلات حافظه، صحبت کردن و تغییرات شخصیت. ولی این موارد شایع نیست.

این بیماری بی حسی، گزگز و کاهش حس نمی دهد.

تشخیص بیماری ALS

گفتن ابتلا به این بیماری برای پزشک دشوار است. تا وقتی که علائم بدتر شوند و یا پزشک تست های بیشتری انجام نداده باشد، ممکن است تشخیص این بیماری دشوار باشد. برای تشخیص، پزشک معاینات بالینی انجام می دهد و سابقه ی طبی قبلی بیمار را بررسی می کند.

وجود ضعف عضلانی، خستگی و سفتی الزاما به معنی ابتلا به این بیماری نیست. ممکن است این علائم مربوط به بیماری دیگری باشد. ولی در صورت داشتن این علائم بیمار باید به پزشک اطلاع دهد.

تست هایی که برای تائید تشخیص این بیماری و یا بررسی سایر علل مربوط به این علائم انجام می شود، عبارتند از:

  • الکترومیوگرافی که عملکرد عضلات و اعصاب را بررسی می کند.
  • ام آر آی که ممکن است مشکلات و یا آسیب های مغزی را نشان دهد.
  • مطالعات مربوط به هدایت عصبی که برای بررسی عملکرد عصبی استفاده می شود.

برای تائید تشخیص باید بیمار توسط متخصص مغز و اعصاب خوب معاینه شود.