سلامت

باید این نکته را مد نظر داشت که وقتی پیوند عضو صورت می ‌گیرد؛ بدن بیمار عضو جدید را پس می ‌زند. در نتیجه یک متخصص کاشت مو خوب مجبور است برای رفع این مشکل دارو های سرکوب ‌کننده ایمنی بدن تجویز کند. در ضمن انجام عمل پیوند، خطر ابتلا به عفونت و بیماری‌ های دیگر را نیز افزایش می ‌دهد. به همین دلیل اگرچه از لحاظ فنی امکان پیوند موی شخصی به شخص دیگر وجود دارد، اما چنین عمل جراحی هرگز انجام نمی ‌شود چون با خطرات و پیچیدگی ‌های غیر ضروری همراه است.

حتی اگر بیمار چند ناحیه اهدا کننده (بانک مو) داشته باشد یا افرادی که می‌ خواهند به او مو هدیه دهند، از اعضای خانواده‌ اش باشند؛ باز هم پیوند مو از شخصی به شخص دیگر انجام ‌شدنی نیست. به همین دلیل، برای انجام کاشت مو باید از موی خود بیمار استفاده شود. معمولا برای این کار از مو های ناحیه ‌هایی استفاده می ‌شود که کمتر دچار ریزش شده باشند (مانند کناره ‌های سر یا پس گردن).

این ناحیه‌ ها به دو دلیل برای کاشت مو مناسب هستند: یکی این ‌که میزان تراکم مو در این قسمت ‌ها بالاتر است و به همین دلیل برداشت صد ها یا حتی هزاران فولیکول از این نواحی، تغییر زیادی در ظاهر فرد ایجاد نمی ‌کند و دوم این ‌که فولیکول ‌های موجود در این قسمت‌ ها نسبت به ترشح هورمون دی ‌هیدروتستوسترون مصون هستند. این هورمون سبب ریزش مو الگوی مردانه است. به عبارت دیگر، اگر از این نواحی برای کاشت مو استفاده شود؛ احتمالا تا آخر عمر نیاز به کاشت دوباره نخواهد بود.