پنج چیز که شما در مورد خواب نوزادتان نمی دانستید
سن : کودک یک ماهه تا کودک یک ساله
خواب می تواند یکی از مبهوت کننده ترین مسائل نووالد بودن باشد. همان طور که بسیاری از ما در سرتاسر شب های خشن و روزهای شبیه به مرده متحرک چیز یاد می گیریم، نوزادان هم به سادگی مانند انسان معمولی چشم روی هم نمی گذارند. در اینجا به علت این موضوع می پردازیم.
برخی از نوزادان در تمام مدت شب خوش می گذرانند و در تمام مدت روز می خوابند
Charles Shubin، مدیر مرکز مراقبت نسبی مرسی کودکان در بالتیمور می گوید: بسیاری از نوزادان در جهان با روز و شب های کاملا وارونه وارد این دنیا می شوند. این جغدهای کوچک شب در طول روز زمان های بیشتری می خوابند بطوریکه مدت بیشتری را برای بیداری در ساعات مهتابی شب ذخیره می کنند.
خواب نوزاد نامنظم و غیرقابل پیش بینی است
کودک شما در هفته های اول تولدش ممکن است ساعات خواب خود را مانند خانه دانشجویی کالج در تعطیلات زمستانی تحمل کند. اما در اینجا حقه ای وجود دارد: بیشتر نوزادان در طول چند هفته اول از زندگی خود بیش از دو تا چهار ساعت در یک زمان، روز یا شب به خواب نمی روند. نوزادان معمولا روزانه 14 تا 18 ساعت در هفته اول تولد و تا زمانیکه یک ماهه هستند 12 تا 16 ساعت می خوابند. (با توجه به اینکه هر کودک یک فرد به حساب می آید، برخی از آنان مقدار اندکی کمتر یا مقدار اندکی بیشتر از حد متوسط به خواب فرو می روند.) متاسفانه، حتی اگر کودک تان حریص خواب هم باشد ممکن است احساس کنید که تقریباً مانند یک دستمال ظرفشویی خیس دورتادور تلوتلو می خورید.
نوزادان برای خوابیدن به آرامش و سکوت نیاز ندارند
تمایل نداشته باشید تا آهسته حرف بزنید و یا روی پنجه پا در اطراف نوزاد خوابیده خود راه بروید. Shubin می گوید: “بیشتر نوزادان کم سن می توانند در مکان های شلوغ تر، روشن تر بخوابند.” “آنان به همان نوع از محیط خوابیدن که ما محیا می کنیم نیازی ندارند.” جای تعجب ندارد زمانی که شما پی می برید کودک تان که تنها نه ماه در رحم مادر به سر می برد – در همان مکان آرام و ساکتی نیست که احتمالاً فکر می کنید. در واقع صدای ضربان قلب مادر، سیستم گوارشی و عملکردهای دیگر بدن کاملا بلند هستند.
وزادان شخصیت منحصر بفرد برای خواب خود دارند
نوزادان همه چیز به جزء سنگ لوح های نانوشته هستند و آنان با خلق وخوهای خواب مخصوص به خودشان در ذهن ما خطور می کنند. Cohen، متخصص اطفال می گوید: “قطعا تفاوت های فردی در چگونگی خواب نوزادان وجود دارد، درست مثل اینکه آدم های سبک خواب و آدم های سنگین خواب در میان بزرگسالان وجود دارند.
نوزادان برای خوابیدن به یک فضای ساده و بی پیرایه نیاز دارند
تخت بچه یک نسل پیش از جمله مجهز به یک سپر خوب نرم، تعدادی پتو گرم و نرم و یک یا دو بالش بود. اما همه چیزها تغییر کرده اند. به نظر می آید که بسیار امن تر است که نوزادان در یک محیط ساده و جمع و جورتر بخوابند. امن ترین موقعیت و فضای خوابیدن نوزادان این است که آنان روی یک تشک سفت، مسطح با یک ملحفه مناسب نفوذناپذیر و نه چیز دیگری به پشت بخوابند.
بیشتر بخوانید :