سفارش تبلیغ
صبا ویژن

سلامت

آیا مغز متوجه زمان مرگ می شود؟

وقتی که فردی می میرد، ممکن است مغز این زمان را بداند!!

محققین بر این باورند که بعد از ایست قلبی، مغز هم از فعالیت باز می ایستد. چگونه این اتفاق برای مغز می افتد؟

باید در نظر داشت که بسیاری از افرادی که احیا می شوند، و به زندگی بر می گردند، تجربیاتی را شرح می دهند که بعد از مرگ رخ داده است. اگر فرد دچار مرگ مغزی می شود، پس چگونه چنین چیزی امکان دارد؟

از سال 1960 زمانی که احیای قلبی ریوی انجام شد و پزشکان توانستند افرادی  را که دچار ایست قلبی شده اند به زندگی برگردانند، بسیاری از آن ها در زمانی که بی هوش بودند و عدم هوشیاری داشتند، تجربیات غیر عادی داشتند.

وقتی که مغز می ایستد، جریان خون آن  به سرعت متوقف می شود. بیماران دچار عدم هوشیاری می شوند و مغز آن ها فعالیتی نشان نمی دهد و از نظر بالینی، فرد مرده است.

ولی در زمان ارست قلبی، فرد نزدیک به مرگ نیست و از نظر بیولوژیکی از بین رفته است.

مطالعات قبلی راه حل هایی را نشان می دهد: 

به نظر می رسد که توضیح این که بیماران در این مرحله تجربیات واضحی داشته باشند دشوار است، ولی  محققین از این عقیده حمایت می کنند. در مطالعه ای در سال 2014 توسط پارنیا و همکارانش 101  نفر که پس از ارست قلبی احیا شدند بررسی شدند. 9 نفر در مرحله ی NDE بودند، در حالی که 2 نفر توانستند وقایع رخ داده در زمان احیای خود را شرح دهند.  یکی از این دو نفر، درست وقایع رخ داده چند دقیقه بعد از ارست قلبی را به یاد آورد که نباید این چنین باشد.

نلسون کوین یک متخصص مغز و اعصاب خوب در مورد NDE تحقیقاتی انجام داد. تحقیقات وی به این سمت رفت که  مغز افرادی که NDE را تجربه می کنند، احتمال بیشتری دارد که با هوشیاری REM همراه باشد، مرحله ای از خواب که رویا دیده می شود.

نلسون از نوار مغز EEG استفاده کرد تا فعالیت مغز را کنترل کند، که این کار در زمان احیا دشوار بود.

محققین بیان کردند که در زمان احیا اگر EEG خط صاف باشد و موجی را نشان ندهد، ما نمی دانیم که تجربیات فرد که لازمه ی آن هوشیاری است چگونه رخ داده است.  وقتی که نوار مغز منحنی ثبت نکند، فرد نباید NDE داشته باشد.


ALS چیست ؟

این اختلال چه نوع بیماری است؟

اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا ALS بیماری است که سلول های عصبی خاصی در مغز و طناب نخاعی به آرامی از بین می روند. این اعصاب نورون های حرکتی نام دارند و عضلات را کنترل می کنند که اجازه می دهد بخش هایی از بدن حرکت کند. این بیماری، لو گهریگ هم نام دارد.

افرادی که مبتلا به این بیماری شده باشند، به تدریج ناتوان می شوند. سرعت پیشرفت این بیماری در هر فردی با فرد دیگر متفاوت است. برخی افراد  برای سال ها با این بیماری زندگی می کنند. ولی به مرور زمان، مبتلایان  به این بیماری دچار اختلالاتی می شوند شامل دشواری در راه رفتن، صحبت کردن، غذا خوردن و بلع و تنفس. این مشکلات می تواند باعث آسیب، بیماری و در نهایت مرگ شود. در بیشتر موارد، بیمار در مدت 3 الی 5 سال پس از شروع علائم فوت می کند، اگر چه ممکن است برخی افراد چندین سال و حتی دهه زندگی کنند.

علائم این بیماری چیست؟ 

اولین علامت این بیماری اغلب به صورت ضعف در یک پا، یک دست، صورت و یا زبان است. این ضعف به آهستگی به هر دو بازو و هر دو پا پخش می شود. علت بروز آن از بین رفتن آهسته ی نورون های حرکتی است، و ارسال پیام های عصبی به ماهیچه ها متوقف می شود. در نتیجه جابجایی ماهیچه ها مختل می شود. به مرور زمان ماهیچه ها ضعیف تر و کوچک تر می شوند.

به مرور زمان این بیماری ممکن است باعث بروز موارد زیر شود:

  • دشواری در استفاده از دست ها و انگشتان.
  • مشکلات صحبت کردن، بلع، غذا خوردن، پیاده روی و تنفس
  • مشکلات حافظه، صحبت کردن و تغییرات شخصیت. ولی این موارد شایع نیست.

این بیماری بی حسی، گزگز و کاهش حس نمی دهد.

تشخیص بیماری ALS

گفتن ابتلا به این بیماری برای پزشک دشوار است. تا وقتی که علائم بدتر شوند و یا پزشک تست های بیشتری انجام نداده باشد، ممکن است تشخیص این بیماری دشوار باشد. برای تشخیص، پزشک معاینات بالینی انجام می دهد و سابقه ی طبی قبلی بیمار را بررسی می کند.

وجود ضعف عضلانی، خستگی و سفتی الزاما به معنی ابتلا به این بیماری نیست. ممکن است این علائم مربوط به بیماری دیگری باشد. ولی در صورت داشتن این علائم بیمار باید به پزشک اطلاع دهد.

تست هایی که برای تائید تشخیص این بیماری و یا بررسی سایر علل مربوط به این علائم انجام می شود، عبارتند از:

  • الکترومیوگرافی که عملکرد عضلات و اعصاب را بررسی می کند.
  • ام آر آی که ممکن است مشکلات و یا آسیب های مغزی را نشان دهد.
  • مطالعات مربوط به هدایت عصبی که برای بررسی عملکرد عصبی استفاده می شود.

برای تائید تشخیص باید بیمار توسط متخصص مغز و اعصاب خوب معاینه شود.


هرآنچه که باید درباره نوروپاتی اعصاب خودمختار بدانید

نوروپاتی اعصاب خود مختار یا (Autonomic neuropathy) زمانی اتفاق می افتد که، اعصابی که عملکرد های غیر ارادی را کنترل می کنند آسیب ببیند. این اختلال می تواند فشار خون، کنترل دما، هضم و جذب، عملکرد مثانه و حتی عملکرد جنسی را تحت تاثیر قرار دهد.

علائم

  • علائم و نشانه های نوروپاتی اتونوم بستگی به عصبی دارد که تحت تاثیر قرار گرفته یا آسیب دیده است. بر همین اساس علایم شایع این مشکل عبارتند از:
  • سرگیجه و خستگی: هنگام ایستادن، ناشی از کاهش ناگهانی فشار خون
  • مشکلات مربوط به ادرار: از قبیل مشکل در شروع ادرار، بی اختیاری، مشکل در تخلیه کامل مثانه یا ناتوانی در تخلیه آن، که می تواند منجر به عفونت ادراری شود.
  • مشکلات جنسی: از جمله مشکلات جنسی مربوط به نوروپاتی اتونومیک، دشواری در نعوظ آلت و یا حفظ حالت نعوظ است. در زنان، مشکلات جنسی عبارتند از خشکی واژن، کاهش میل جنسی و مشکل در رسیدن به ارگاسم.
  • دشواری در هضم مواد غذایی: مانند احساس سیری کامل پس از فقط چند لقمه غذا خوردن، از دست دادن اشتها، اسهال، یبوست، نفخ شکم، تهوع، استفراغ، دشواری در بلع و سوزش سر دل، به علت تغییر در عملکرد گوارشی.
  • عدم توانایی بدن در شناسایی هیپوگلیسمی یا کاهش قند خون: زیرا سیگنال های هشدار دهنده از کار میافتند.
  • اختلال در سیستم تعریق: مانند بیش از اندازه عرق کردن یا کاهش مقدار نرمال عرق. این وضعیت بر توانایی تنظیم دمای بدن تأثیر می گذارد.

چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟ 

در صورت بروز هر کدام از مشکلات فوق که در ارتباط با نوروپاتی اتونومیک هستند، حتما به پزشک مراجعه کنید. اگر سابقه دیابت دارید یا در حال حاضر مبتلا به آن هستید نیز، حتما در اسرع وقت به یک متخصص مغز و اعصاب خوب مراجعه کنید. انجمن دیابت آمریکا توصیه می کند که اگر دیابت نوع 2 دارید حتما بصورت سالانه برای ارزیابی آسیب اعصاب خودمختار تحت آزمایش قرار بگیرید

جلوگیری

برخی از بیماری های ارثی نیز می توانند باعث بروز این وضعیت عصبی شوند. بنابراین پیشگیری از بروز نوروپاتی ناشی از بیماری های ارثی غیر ممکن است. اما در موارد دیگر می توان تا حد زیادی از وقوع این بیماری جلوگیری کرد. پزشکان و متخصصان توصیه می کنند که اقدامات زیر را برای پیشگیری از این نوروپاتی اعصاب خودمختار انجام دهید:

  • اگر دیابت دارید، قند خون خود را کنترل کنید.
  • از مصرف الکل و سیگار کشیدن اجتناب کنید
  • در محدوده وزنی سالم باقی بمانید
  • به طور منظم تمرین کنید.

چه پزشک و متخصصی به درمان اوتیسم کمک میکند؟

اوتیسم یا (Autism) یک نوع بیماری است که بر توانایی کودک در ارتباط و توسعه مهارت های اجتماعی تاثیر می‌گذارد. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است از لحاظ احساسی و عاطفی تمایل به جدایی داشته باشند. با توجه به گفته درمانگاه مایو (Mayo Clinic)، کودکان اوتیسم ممکن است رفتار وسواس گونه‌ای از جمله مشغله‌های شدید با یک شیء خاص داشته باشند. علایم افراد اوتستیک می تواند از خفیف تا شدید دسته بندی شوند. علائم این بیماری معمولا در سن 2 سالگی کودک ظاهر می‌شود.

تشخیص برخی از علایم اوتیسم کار هر کسی نیست 

تشخیص دادن برخی از علایم کودک اوتستیک بسیار دشوار است. برخی از این علایم ممکن است با ویژگی های شخصیتی یا سایر مسائل مربوط به توسعه شخصیت اشتباه گرفته شوند. به همین خاطر برای ارزیابی اولیه و تشخیص این بیماری بهترین گزینه مراجعه به یک متخصص در امور کودکان اوتیسم است.

غربالگری پزشکی اولیه

پزشک متخصص اطفال و یا پزشک خانواده آزمایش های اولیه را به عنوان بخشی استاندارد از بازبینی های منظم کودک انجام خواهد داد. پزشک می‌تواند به توسعه برخی مهارت‌های کودک مانند 3 مورد زیر کمک کند:

  • مهارت زبانی
  • رفتاری
  • و مهارتهای اجتماعی

اگر پزشک خانواده هر چیز غیرمعمول در مورد فرزند شما بیابد، ممکن است شما را به یک متخصص ارجاع دهد. قبل از اینکه نزد هر متخصصی بروید سعی کنید از مهارت آن ها در تشخیص یا درمان اوتیسم مطلع شوید. پیدا کردن یک متخصص مرتبط باعث صرفه جویی در زمان شما می شود.

ارزیابی عمیق پزشکی

در این مرحله، برای تشخیص دقیق ترین، کودک شما تحت آزمایش غربالگری ASD قرار خواهد گرفت. این غربالگری، یک آزمایش پزشکی نیست درنتیجه شامل هیچ آزمایش خون یا اسکن و تصویربرداری رادیولوژی هم نیست. در عوض، غربالگری شامل مشاهده طولانی مدت رفتار کودک شما می‌شود. پزشکان از آزمایشات متعددی استفاده می‌کنند تا ببینند آیا بچه ها در حال یادگیری مهارت های اولیه هستند یا اینکه ممکن است تاخیری در این فرآیندهای یادگیری به چشم بخورد. علاوه بر این، والدین کودک باید در مصاحبه های دقیق تر درباره فرزندان خود شرکت کنند.

متخصصانی که این نوع آزمایش های لازم برای کودکان اوتیسم را انجام می دهند عبارتند از:

  • پزشکان متخصص اطفال
  • متخصص مغز و اعصاب خوب کودکان
  • روانپزشک یا روانشناس بالینی کودک
  • متخصصین شنوایی (متخصص شنوایی شناسی)
  • کاردرمان ها
  • گفتار درمانگران

گاهی اوقات تشخیص ASD ها می تواند پیچیده باشد. کودک شما ممکن است به یک تیم از متخصصان نیاز داشته باشد تا مشخص شود که آیا آنها ASD دارند یا خیر. تفاوت بین ASD ها و انواع دیگر اختلالات رشدی بسیار ظریف است و گاهی اوقات مکن است تشخیص اشتباه صورت بیرد.


چه پزشکان و متخصصانی میتوانند کمردرد شما را درمان کنند؟

هر کسی در طول عمر خود با مشکلات متنوع سلامتی روبرو خواهد شد. برای هر کدام از این مشکلات، پزشکان متخصصی وجود دارد که می توانید مشکل خاص خود را به او بسپارید تا به درمان شما کمک کند. یکی از مشکلاتی که مردم زیادی با آن دست به گریبان هستند کمر درد است. هر کسی دست کم یک بار در طول زندگی خود درد کمر را تجربه کرده است. اگر شما هم دچار کمردرد می شوید و یا برخی مواقع گرفتار این درد می شوید، حتما این مقاله را بخوانید

علل اصلی کمر درد شما چیست؟ 

بروز درد در قسمت پشت و مخصوصا در بخش پایینی آن (یعنی کمر)، می تواند دلایل و علل زیادی داشته باشد. اما مشاهدات حاکی از آن است که رایج ترین علل بروز این درد عبارتند از:

وارد شدن آسیب خفیف تا شدید به سیستم عضلانی یا تاندون ها

بروز مشکل و وارد شدن ضربه به رباط ها یا لیگامان های کمر

و یا بیرون زدن دیسک های بین مهره ای که در اصطلاح پزشکی به آن هرنی دیسکال گفته می شود.

متخصص کمردرد : برای کمر درد باید چه دکتری بریم؟ 

به طور معمول پس از هر مشکلی مربوط به سلامتی بدن، اولین کسی که به او مراجعه خواهید کرد پزشک عمومی خواهد بود. اگر مشکل کمر درد شما خفیف و جزئی باشد، پزشک عمومی می تواند مداخله کند و با تجویز دارو مشکل شما را برطرف کند

متخصص مغز و اعصاب

همانطور که از نام این متخصص بر می آید، او در تشخیص و درمان مشکلات مربوط به مغز و اعصاب مرکزی و محیطی تخصص دارد. از آنجایی که طناب نخاعی بخشی از سیستم عصبی است و در طول ستون فقرات قرار گرفته است. اگر مشکل شما مربوط به نخاع باشد باید به یک متخصص مغزو اعصاب خوب مراجعه کنید. اگر مشکل مربوط به نخاع باشد، علایم آن می تواند به صورت درد کمر و یا درد اندام تحتانی همراه باشد.

متخصص طب ورزش

ورزشکاران بیشتر با چنین متخصصانی آشنا هستند. چنانچه حین داشتن فعالیت فیزیکی و یا انجام تمرینات ورزشی دچار آسیب دیدگی شده اید و کمرتان درد می کند، حتما به یکی از این متخصصان مراجعه کنید.

متخصص روماتولوژی

یکی از تخصص های این پزشک، تشخیص و درمان مشکلات مربوط به مفاصل بدن است. ستون فقرات نیز از تعداد زیادی مهره استخوانی و مفاصل کوچک تشکیل شده است. بنابراین اگر مشکل کمردرد شما مربوط به مفاصل ستون فقرات باشد باید به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کنید.

فیزیوتراپیست

در بسیاری از موارد ممکن است شما به تشخیص یک متخصص یا جراح ارتوپدی به یک فیزیوتراپ ارجاع داده شوید. فیزیوتراپیست به بازیابی عملکرد کمر شما و تسکین برخی از انواع درد ها کمک می‌ کند